18/1/17

O carballo con botas




 

O pasado luns 19 de decembro celebrouse a colocación oficial dunha placa que contén un poema, escrito polo ex-bibliotecario e profesor de este instituto tantos anos Jose Luis.

 

 Coincidindo cos dez anos de vida do IES Pedras Rubias, e celebrando a plantación de dous carballos eses primeiros meses de vida do noso instituto, o mestre José Luis compuxo un fermoso poema laudatorio desas árbores que tantas cousas simbolizan dentro da vida educativa de Salceda de Caselas.



O acto comezou cunha pequena introdución por parte de Chefa, a directora. A continuación algúns alumnos/as do centro leron poemas dedicados aos carballos e dramatizaron o conto “O carballo con botas” de Anxo Moure. Finalmente Jose Luis, autor do poema; Chefa, actual directora; e Xesus, director naquel ano 2005.




Dixámosvos as palabras de presentación da directora Chefa:

"Reunímonos, hoxe luns 19 de decembro, cando son ás 12:02, arredor/entre estes dous carballos para celebrar o décimo aniversario da existencia do IES Pedras Rubias, lugar de educación e sabiduría, conceptos que xa dende agora quedan “arborizados” nestes dous carballos, preséntovos o carballo da sabiduría, comprado e plantado pola comunidade educativa do instituto, xa hai case dez anos, cando dabamos os primeiros pasos neste instituto, alá polo outono de 2005; e ao seu carón tedes, non menos importante, o carballo da sabiduría, enviado pola Xunta de Galicia, e plantado pouco despois por nós.

Sabiduría e eduación crecendo xuntas no noso intituto...

Convocamos, aquí  e agora, xunto a este lugar xa máxico, emblemas da sabiduría e boa educación, a todos os membros da comunidade educativa (alumnas e alumnos, nais e pais, profesoras e profesores, e demais compoñentes) que ao longo destes dez anos participaron da vida e do saber do IES Pedras Rubias... cada folla destes carballos representan a cada un de nós (coller un par de follas na man)

Longa vida ao noso instituto, e que estes dous carballos que agora nos acompañan sigan a crecer fortes e altos, cheas de follas sas, sabias e orgullosas de algún día ter lucido no máis alto da súa follaxe."

Agora recollemos a adaptación do carballo con botas de Anxo Moure que representaron os nosos alumnos:


O CARBALLO CON BOTAS

QUERCO, HABITANTE DA FRAGA DOS CONTOS PEQUENOS, FICABA  TRISTE, SÓ, SOÍÑO DE TODO...

TODAS AS SÚAS AMIGAS, AS OUTRAS ÁRBORES, ARDERAN NUN TERRIBLE INCENDIO.
 
NO OUTONO, QUERCO CHOROU, AS SÚAS BÁGOAS CON FORMA DE BELOTAS CAERON DENTRO DUNHA BOTA VELLA QUE ALGUÉN ESQUECERA NO BOSQUE....
E O VENTO ENCHERA DE TERRA

NO INVERNO CHOVEU E CHOVEU E NON PAROU DE CHOVER ENRIBA DA BOTA, A TERRA E A BELOTA

NA PRIMAVERA DENTRO DA BOTA UNHA ÁRBORE NACEU...

FOI CHAMADA O CARBALLO CON BOTAS.... E DENDE AQUEL ENTÓN FIXO COMPAÑA A QUERCO, PARTINDO DE CANDO EN VEZ A OUTROS BOSQUES E LUGARES...

POR SABER DE NOVOS CONTOS QUE CONTARLLE Ó VELLO QUERCO, INZANDO A SÚA FRAGA DE FERMOSOS CONTOS PEQUENO.

E para rematar transcribimos o poema de José Luis:

CARBALLO TUTELAR
Ofrenda X aniversario “IES Pedras Rubias”
Carballo entre as árbores primeira,
“rex magnus” da botánica galega,
que deixaches o bosque numeroso
sendo apenas cativo e ruín retoño

para medrar acompasadamente
por entre as “pedras rubias” salcedenses:
ti es patio e xardín da “addescencia”
que inhala ao teu carón letras e ciencias;

que modela os corpos no exercizo;
que cultiva a “mens sana” por principio...
Nas altas follas óese un rechouchío:

“Quen vén aquí a ensinar sae aprendido”. *
Pois naciches na albada do instituto,
aniñe  na túa fronda este tributo.”

José Luis Calvo (Mestre)
*Ramón Blanco
 
 
 

No hay comentarios: